Lieve mensen,

Nadat ik alweer twee weken in Nederland heb doorgebracht, wilde ik jullie toch mijn laatste avonturen en foto’s niet ontzeggen. Begin mei heb ik mijn stage afgerond in Ghana en na de eindpresentatie was het ook tijd om van mijn collega’s afscheid te nemen. Daarna heb ik twee weken rondgereisd door Ghana samen met Jelle, het was heel fijn om elkaar weer te zien!

Onze eerste reisbestemming in Ghana was het Mole National park, in het noorden van het land. In het noorden van Ghana zijn de mensen over het algemeen wat armer, in vergelijking met het zuiden, en is het merendeel moslim. Om bij het park te komen moet je vooral veel geduld hebben, want naast de lange rit het kan zo 1,5 uur duren voordat de bus vol zit en alle onderhandelingen over de mee te nemen bagage achter de rug zijn. We overnachtten net buiten een dorpje, Larabanga genaamd, voordat we het park bezochten. In die omgeving zag je veel ‘typisch Afrikaanse’ ronde lemen hutjes met een dak van palmbladeren en hout. In het dorpje staat de oudste mud and stick (modder en hout als palen in de modder gestoken) moskee van het land. Ook waren we een bezienswaardigheid voor met name de kids, al gauw hadden we daar een hele stoet achter ons aan tijdens ons rondje langs de winkeltjes en etens stalletjes.

Het national park waas erg mooi! We hebben olifanten, krokodillen, antilopen, bavianen en andere soorten apen, felgekleurde vogels en wrattenzwijnen (zoals pumba van de lion king) gespot. Het was een indrukwekkende ervaring om 20 meter van een olifant verwijdert te staan! Als je overnacht in het park moet je er trouwens op bedacht zijn dat je altijd vraagt wie er voor de deur staat als er geklopt wordt, voor je het weet staat er namelijk een baviaan voor je neus die in razend tempo je kamer doorzoekt naar eten en daarna weer de benen neemt. Het is ons niet overkomen, maar het is natuurlijk een prachtig voorbeeld van imitatie.

Na het noorden zijn we helemaal afgezakt naar het zuiden om aan mooie palmbomen strandjes in een hangmat te liggen, uit verse kokosnoten te drinken en schelpen te zoeken. We hebben een dorp op palen, genaamd Nzulezo, bezocht per kayak. Het hele dorp is dus op palen gebouwd in een moerasgebied aan een rivier, een bijzondere plek om te wonen! De kust van Ghana heeft ook vele forten die stammen uit de tijd dat er volop (slaven)handel gedreven werd tussen de lokale bevolking en de Britten, Nederlanders, Denen en Portugezen. De forten werden eerst gebruikt als handelsplaats voor met name goud (vandaar de naam Goudkust) en ivoor in ruil voor wapens, tabak en alcohol. Later werden er slaven onder erbarmelijke omstandigheden gehouden, verkocht en afgevoerd door de ‘door of no return’ naar de Amerika’s. Deze slaven werden aangevoerd door lokale stammen die overwonnen stammen verhandelde aan de kolonisten.

Onze laatste bestemming was het rijke Accra, wat een schril contrast was met het laatst bezochte vissersdorpje aan de kust. De shopping mall was een hele cultuurshock, evenals de dikke auto’s en grote huizen in sommige wijken. Om mijn reisblog over Ghana af te sluiten heb ik nog wat wist-je-datjes opgeschreven:

Wist je dat:
- Er vrij veel Ghanezen zijn die O-benen hebben? Dit komt doordat de kinderen hier op de rug van de moeders worden gebonden met een doek. Als de moeder vrij breed is en het kind strak op de rug bindt kan dit zorgen voor vergroeiingen.
- Je bij het geven van een hand aan, met name mannen van onder de 50, je elkaars vingers knipt? Het is even wennen in het begin, maar als je het eenmaal onder de knie hebt is het een spel wie het hardste geluid kan maken.
- Een Ghanees de trouwring links draagt? Er wordt gegeten met de rechterhand, dus is het wel zo praktisch om je ring aan je andere hand te dragen.

Op dit moment ben ik weer bijna gewend aan het Nederlandse leven en lonkt het volgende avontuur alweer! Op 28 juli vertrek ik richting Bolivia om onderzoek te doen voor mijn scriptie. Nu ben ik mijn stage aan het afronden en begin ik met het onderzoeksvoorstel voor mijn scriptie. Tussendoor volg ik nog een maand een vak, omdat ik het toch niet kon laten.

Heel erg bedankt voor het volgen van mijn blog & de lieve reacties, tot het volgende avontuur weer!

Liefs,

Iris